18 Nisan 2012 Çarşamba

Berkeley Macerasi I

Nihayet aylardir dort gozle bekledigimiz Berkeley gezisini gecen hafta gerceklestirdik. Uzun vadeli plan yapmanin en guzel yani o gunun gelisini hevesle beklemek. Ama zamanlamayi iyi tutturmak gerek tabii, beklenen tarih hayal kurabilecek kadar uzak ama gercekligini yitirmeyecek kadar da yakin olmali :) Biz ucak biletlerimizi uc ay once almistik, bu surenin heyecaninizi ayakta tutmak adina gayet ideal oldugunu soyleyebilirim.

Ucagimiz cuma gunu ogleden sonra 4'de idi. Ben bir kiz olarak uzerime duseni yaptim ve persembe gecesinden bavulumu hazirlamaya basladim. Gunduz ve gece icin ayri kombinasyonlar, kiyafetlere uygun aksesuarlar, havanin sicak ve soguk olma ihtimaline karsi yedekler derken benim bavul yine maksadini asti! Her ne kadar Meric'in Berkeley'de bir hafta boyunca suren boyun agrisina mini jet lag, alkol, uykusuzluk gibi kendimce mantikli gerekceler bulmus olsam da sanirim asil suclu benim bavulumdu :(

Parantez icinde belirtecegim, ucak biletlerimizi cok onceden almamiza ragmen yan yana koltuklardan yer ayirtamamayi basardik! Bir de ucus aktarmali olunca iki ucusun da ilk bes dakikasi acaba yanimdakini yer degistirmeye ikna edebilir miyim, n'olur yanima biri gelmesin gibi kaygilarla gecti. Neyse ki ikisinde de sansimiz yaver gitti ve yanyana ucabildik, kucuk mutluluklar!

Kalkistan yaklasik iki saat sonra Ohio eyaletinde bugune kadar adini sanini duymadigim Cincinnati adinda bir sehirde aktarma yaptik. Havaalaninin butik havasindan, temizliginden, insanlarin guleryuzunden Cincinnati kucuk bir sehir oldugunu iner inmez belli etti. Amerika'da yasalarin, kamusal alandaki duzenlemelerin eyaletler arasinda cok farklilik gostermesi bizi hala sasirtmaya devam ediyor. New York'da kamuya acik alanda sigara icmek insanlarin gozunde coktan adi bir suc haline gelmis durumda. New York'da boyle bir seye yeltendiginiz anda, etrafta kim var kim yok Dead Men Walking'deki zombiler gibi topluca uzerinize yuruyebilirler! Neyse ki sigarayi biraktik da artik zombiler tarafindan saldiriya ugramak gibi endiselerimiz yok su hayatta :) Cincinnati havaalanina indigimizde asagida gordugumuz sahne New York'da bir donemi sucluluk psikolojisiyle gecirmis eski sigara iciciler olarak bizi soka ugratti!



New York'dan havalandigimiz an itibariyle turist moduna girdigimiz icin Cincinnati'de deneyebilecegimiz farkli ne var acaba diye bakinmaya basladik hemen. Tabii havaalanindaki sinirlarimiz kisitli oldugu icin yerel oldugu iddia edilen tek sey red hot chili spagetti idi. Mmmm yok boyle bir tat, yolunuz olur da Cincinnati'ye duserse sakin bu lezzeti kacirmayin demek isterdim ama maalesef  icine tuhaf baharatlar katilmis ve uzerine yiginla peynir boca edilmis makarnadan baska bir sey degildi. Ayrica spagetti nasil Amerika'nin herhangi bir yerinde yerel tat olabilir ki?? Italyanlara hakaret olmuyor mu bu biraz?

Cincinnati'den San Francisco'ya gitmek icin havalandigimizda ucusun uc saat surecegini saniyordum. Ayni ulkenin iki sehri arasinda zaman farki olmasini kabullenemedigimden olsa gerek varis saatimizi uc saat erken hesaplamisim! Nasil diye sormayin, uzun suredir beklenen tatil heyecani, yakin bir arkadasiniza kavusacak olmanin verdigi asiri sevinc vs. vs. Ucakta bir sure uykuya dalip gozumu actigimda uc saatin gecmis oldugunu ama ucakta inis hazirligina dair hic bir sey olmadigini farkettigimde artik cok gecti. Meric'i korkuyla sarstim, "Sanirim inis saatimizi yanlis hesapladim!" 2 dakika sonra hostesten gercek inis saatimizi ogrenince panigim iyice artti "Olamaz!! Aylinler bizi almaya uc saat erken gelecekler!!"

Ve bir tatil daha huzurlu, hic bir aksilik yasanmadan, her zamanki gibi cok sakin baslamis oldu...

2 yorum:

  1. Hahahahahah ya çok güldüm sana ayçam:))) Acaba tatile gidiyoruz diye çok heycanlandığımızdan mı bu kadar şaşkınlaşıyoruz? Benim kamboçya öncesi ilk aktarma uçağının saatini bi saat geç sanmam ile uçağı kaçırıp havaalanının ortasına oturup ağlamam daha vahim olmuş olsa da aynı şaşkınlıktan işte. Bu arada spagettiler baya bi kötü görünüyor ya, o cincinattilileri dünyadan bihaber olmakla suçlamak istiyorum, aylin'in amerikalıların zeka seviyeleri hakkındaki yorumlarını da buna alet etmek istiyorum:))) Ve son olarak 2., 3., 4. ve diğer volumelarını da bekliyorum bu Berkeley seyahatinin. Mucuukk.

    YanıtlaSil
  2. Hayir o degil hadi Aycam heyecanli tatile geliyor bana ne oluyor? Bir de bana onceden gonderdi ucus bilgilerini ben kontrol etmek soyle dursun kesin bir inanisla havaalanina kosa kosa gidip beklemeye basladim..ama arkadasimi ve kendimi tanimanin verdigi muthis guvenle ortaklasa yaptigimiz hatanin farkina 5 dakikada varip geri donme karari aldim :) oysa ki amacim ucagin cikis kapisinda bekleyip aycama kosmakti...olmadi...bir dahakine diyorum...

    YanıtlaSil